Madeira

De modernisering van Madeira

Rijkdom en armoede : contrasten op een klein eiland.

Funchal, en vooral de omgeving van het Lido bij Sao Martinho, wordt gekenmerkt door luxueuze hotels en villa's. Er is niks dat doet vermoeden dat Madeira armoede kent.
En toch, bij een bezoek aan het vissersdorpje Camara de Lobos, iets ten Westen van Funchal, wordt het contrast o zo duidelijk.
Schamele huisjes staan in een dichte bebouwing boven op een rots. Al snel wordt je achtervolgd door enkele kinderen die, gekleed in lompen, al bedelend aanklampen.
In de straten heerst een drukte. Mannen staan in trosjes bijeen, anderen drummen samen bij een biljart in een plaatselijk cafe. Een pint drinken doen ze niet, want daar is geen geld voor.
Soms heeft het iets dreigends, een onwennig gevoel. Toch, Madeira kent nauwelijks misdaad en de bevolking is altijd uiterst vriendelijk.

Ook bij Santo da Serra is de kloof tussen arm en rijk opmerkelijk.
Het is een mondaine oord bekend om zijn mooie golfterreinen. Mooi aangelegde straten met mooie villa's en een park vormen de aanblik van het dorp.
Maar net buiten het centrum, op weg naar Portela of Camacha, zitten boerenvrouwen en ongewassen kinderen geduldig langs de weg hun waren aan te prijzen. Groenten, wat fruit, en de wortels en knollen van ter plekke uitgerukte bloemen vormen het assortiment.
Feit is, boeren hebben het niet gemakkelijk in Madeira. Langs de steile flanken van de bergen is enkel terrasbouw mogelijk. Elke vierkante meter grond wordt er als het ware benut.
Machines zijn er niet of nauwelijks, en bijna alles is handwerk.

En dan denk je : "Is dit nou werkelijk Europa ?"

Steun van de Europese Unie.

Algemeen is er evenwel beterschap voor Madeira.
Met geld en steun van de Europese Unie is deze autonome regio van Portugal er enorm op vooruit gegaan.
In 1988 was Madeira nog één van de armste regio's in de unie met een BBP (Bruto Binnenlands Product) van amper 39,9 van het Europees gemiddelde.
10 Jaar later was dit gelukkig reeds opgelopen tot 57,5%.

Recentere cijfers zijn ons echter niet bekend, maar er zijn uiterlijke tekenen (zoals infrastructuur en wegen) die het beste doen vermoeden.

Vraag is in hoeverre dit allemaal even netjes verdeeld wordt en of de kloof tussen arm en rijk niet groter wordt.
Onze indruk blijft dat een groot deel van de bevolking echt wel arm is.

Projecten - Werken aan infrastructuur en wegen.

Uitbouw van de Via Rapida.
Met gelden vanuit de Europese Unie werd recent de Via Rapida (snelweg) uitgebouwd. In 2006 reikte deze reeds tot Ribeira Brava. De verdere uitbouw tot Ponta do Pargo, in het Zuidwesten van het eiland, is volop bezig en wordt in de komende jaren verder afgewerkt.
Door de uitbouw van de Via Rapida hoopt men dat toeristen niet enkel zullen verblijven in Funchal maar ook in plaatsen zoals o.m. Ribeira Brava, Calheta, Ponta da Sol, Sao Vicente en zelfs Porto Moniz in het uiterste Noordwesten. De snelweg houdt Funchal binnen bereik van diegenen die houden van de stad en het nachtleven.
Persoonlijk denk ik evenwel dat velen nog steeds Funchal zullen verkiezen als vakantieverblijf, mede door het aanbod van de talrijke luxueuze hotels, en zo via de snelweg daguitstappen zullen maken naar de bezienswaardigheden. Ik vrees voor de kleine handelaars die gevestigd zijn langs de kleinere wegen die men voorheen onvermijdelijk moest passeren.

Toeristisch aantrekkelijker maken van dorpen.
Dat het eiland in volle ontwikkeling is, blijkt ook uit de grotere gemeenten zoals bvb. Porto Moniz.
Dit plaatsje onderging in 2004 een ware facelift.
Langsheen de kust is een mooie promenade uitgebouwd met zelfs enkele terrasjes. Mooi versierde ronde punten en nieuwe gebouwen maken deel uit van het straatbeeld.

De kustweg in het Noorden is vernieuwd met vele tunnels, waardoor de afstand met Sao Vicente wel gehalveerd lijkt.
Ondertussen heeft Porto Moniz iets weg van een mondaine oord, maar toch blijven de prijzen voor hotels, eten en drinken voorlopig heel goedkoop en ruim onder deze van Funchal.
Het mindere klimaat van het Noorden zal hier ongetwijfeld ook een rol in spelen.

Aanleg van kunstmatige zandstranden.
Madeira deed recent ook inspanningen om liefhebbers van zon, zee en strand te lokken. Met enorme betonblokken die de zee moeten weren, werden in Ribeira Brava en Calheta kunstmatige zandstranden gecreëerd met zand afkomstig uit de Sahara. Beach bars maken nu deel uit van de kust in deze plaatsjes.
Groot zijn deze stranden niet, maar toch moeten ze het toerisme er verder op gang brengen.
Wie hoopt op lange zandstranden in Madeira komt op het vulkanische Madeira evenwel bedrogen uit. en moet zijn gading vinden in het naburige eiland Porto Santo dat per vliegtuig of boot bereikbaar is.

Gevolgen voor kostprijs van gronden en huizen.
Een naar gevolg van deze ontwikkelingen en modernisering van Madeira, is dat de prijs van gronden en huizen te koop enorm aan het stijgen is. Dit ook op plaatsen ver buiten Funchal. Verwacht wordt dat deze prijzen nog verder zullen stijgen wanneer de snelweg afgewerkt is.
Vraag is wat de minder gegoede lokale bevolking met een maandelijks inkomen van amper 600 Euro hier van vindt.
Het aantal immobilienkantoren is enorm toegenomen en het is duidelijk dat men vooral mikt op Britten en andere Europeanen die een tweede villa of appartement willen kopen als vakantieverblijf en deze mogelijks verhuren aan toeristen.

 

©2011 Danny Rotsaert